20 εντυπώσεις από το Μεξικό

Και βρίσκομαι στο Μεξικό. Πέρα απ' τον Ατλαντικό. Και κατευθείαν το μυαλό ξεκινά να καταγράφει εντυπώσεις, εκπλήξεις, διαφορές, ομοιώτητες, μυρωδιές, γούστα, disgustos...όπως..

Τη μυρωδιά παντού της τορτίγιας καλαμποκιού

Τα πρόσωπα των αυτόχθονων μεξικανών που βλέπεις 99% στους δρόμους

Τις διαφημίσεις (τηλεόραση, τύπος, ταμπέλες) με λευκούς-ευρωπαίους

Τα ζωντανά χρώματα παντού

Την ιλιγγιώδη διαφορά πλούτου και φτώχειας

Τα ζεστά χαμόγελα

Την απαράμιλλη φιλοξενία

Την πλούσια, άγρια, μυστηριώδη, οργιάζουσα φύση

Τα πανάρχαια μνημεία

Την επιτυχημένη προσπάθεια των μεξικανών να αναδείξουν τον δικό τους, αυτόχθωνα, προ-κολομβιακό πολιτισμό, που εγώ αγνοούσα σε μεγάλο βαθμό

Την βαθιά τους ανάγκη να αποτάξουν την επίδραση των ισπανών κατακτητών από τα πάντα

Τα τόσα πολλά είδη τεκίλας

Το γευστικότατο φαγητό

Το πρωτόγνωρο και τρομακτικό συναίσθημα της συνειδητοποίησης έλλειψης πολιτικής και ατομικής ασφάλειας

Το στερεότυπο ότι οι "λευκοί" είναι και πλούσιοι

Την βαθιά εκπαίδευση και πνευματικότητα των ανθρώπων του, και ταυτόχρονα την έλλειψη αυτών από άλλη μερίδα ανθρώπων

Τα καθημερινά, πλέον συνηθισμένα εγκλήματα (απαγωγές, ναρκωτικά, δολοφονίες...)

Την χαρά της ζωής και της απόλαυσης της κάθε στιγμής από τους κατοίκους του Μεξικού

Την περηφάνια που τους διακατέχει ως κράτος

Το γλυκό αίσθημα του νόστου που σου δημιουργεί αυτή η χώρα

1000 + 2

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να πρωτομπαίνει στον επαγγελματικό τομέα, δεν είχα ποτέ ξεκάθαρα στο μυαλό μου ποια κατεύθυνση ήθελα πραγματικά να ακολουθήσω. Και αυτό γιατί μου άρεσαν, και αρέσουν, διάφορα πράγματα.

Όλοι λέγανε, να ακολουθήσεις κάτι που σου αρέσει. Οπότε και εγώ αυτό έκανα. Και ήμουν ικανοποιημένος με τις διάφορες δουλειές που έβρισκα σε εκείνον τον τομέα.

Όσο περνούσαν τα χρόνια ωστόσο, συνειδητοποιούσα ότι άρχισα να μην νιώθω και εντελώς ικανοποιημένος. Και το έψαξα, και ακόμα το ψάχνω πολύ. 

Δηλαδή, μπορεί να έχω μια δουλειά στην οποία όλα είναι καλά. Και οι όροι εργασίας, τα ωράρια, οι συναδέλφοι κλπ, αλλά εγώ να νιώθω ότι κάτι λείπει. Ότι ο εαυτός μου δεν ικανοποιείται 100%.

Γιατί;;

Και κατέληξα σε ορισμένα συμπεράσματα. Ότι σαν άτομα, έχουμε χίλια και δύο ενδιαφέροντα. Μας αρέσουν πολλά πράγματα. Και αυτό είναι πολύ φυσιολογικό. Σαν άνθρωποι είμαστε περίεργοι απ' τη φύση μας να μαθαίνουμε, να καταλαβαίνουμε, να πειραματιζόμαστε, να δοκιμάζουμε πράγματα. 

Για μένα αυτό ήταν πάντα. Οπότε το να κινούμαι σε ένα συγκεκριμένο επαγγελματικό κύκλο, άρχισε να με πνίγει, επειδή ακριβώς δεν είχα αυτή την ευελιξία στη γνώση, στην ενασχόληση με οτιδήποτε άλλο άσχετο μπορεί να μου κινούσε το ενδιαφέρον. Και σιγά σιγά ερχόταν ένας πολύ βαθύς μαρασμός.

Συνειδητοποιώντας ότι εγώ τουλάχιστον, δεν είμαι φτιαγμένος για 1 δουλειά (ας πούμε αρχιτέκτονας), αλλά είμαι φτιαγμένος να καταπιάνομαι με 500 διαφορετικά πράγματα, για μένα ήταν μια αφύπνιση. Γιατί να περιορίζω τον εαυτό μου σε κάτι τόσο περιορισμένο; Και οι απαντήσεις που θα σου δώσει ο καθένας είναι: γιατί χρειάζεσαι ένα σταθερό εισόδημα για να μπορείς να ζεις, γιατί τι θα κάνεις αν δεν δουλεύεις; πώς θα ζήσεις; δεν θα κάνεις κάποια καριέρα εσύ; γιατί σπούδαζες τόσα χρόνια; και άλλα πολλά...

Θα ήθελα μια μέρα να έλυνα αυτό το γήινο, πρακτικό πρόβλημα που λέγεται "εισόδημα" ώστε να μπορώ να εξερευνήσω όλα εκείνα που μου τραβούν το ενδιαφέρον σ' αυτή τη ζωή. Θα μου πεις, καλά τώρα δηλαδή γιατί δεν τα ψάχνεις παράλληλα; Μα το κάνω! Αλλά όχι όσο θα ήθελα.

Δηλαδή, θέλω να ταξιδέψω χωρίς ημερομηνία επιστροφής, να ζήσω σε άλλα μέρη, να κάνω μαθήματα αγγειοπλαστικής, να ζωγραφίζω, να βοηθάω τα ζώα, άλλους ανθρώπους να να να να!! Τα κάνω και τώρα! Με μικρές δόσεις. Και είμαι ευγνώμων. Επόμενος στόχος να το κάνω φούλ τάιμ.

Γιατί άμα περιμένω να φτάσω στη σύνταξη, το κορμί μου μπορεί να μην ανταποκρίνεται σε όλα αυτά. Τώρα που είμαι νέος πρέπει να τα κάνω!

Είμαι γεμάτος αυτοπεποίθηση ότι θα το πετύχω αυτό. Δεν ξέρω πώς και πότε, αλλά θα το πετύχω. Γιατί έχω τόσα πιο πολλά να προσφέρω μη έχοντας μια συμβατική δουλειά, και να έχω τους πόρους και τον χρόνο να κάνω όσα με ικανοποιούν.

Έτσι σας συμβουλεύω και εσάς να ψάξετε τον εαυτό σας, να κάνετε μια λίστα με όλα τα πράγματα που σας αρέσουν σ' αυτή τη ζωή, και να αρχίσετε λίγο λίγο να τα υλοποιείτε. Εμείς έχουμε τη δύναμη να καθορίσουμε την τύχη μας, κανείς άλλος. 

Η δύναμη είστε εσείς.

Πραγματικά όμως!

Έχετε συνειδητοποιήσει ότι η πραγματικότητα, η κάθε πραγματικότητα, είναι απλά διαφορετικοί τρόποι αντίληψης του ανθρώπινου νου;

Δηλαδή η τρέχουσα δική μου πραγματικότητα δεν είναι η δική σας, και επίσης ούτε και η δική  μου 1 ώρα μετά. Τι ορίζει μια "πραγματικότητα";

Ξυπνάω το πρωί, όντας ακόμα στην άνεση του κρεβατιού, και για μερικές στιγμές απολαμβάνω αυτή την κατάσταση. Αυτό είναι πριν οι σκέψεις του εγκεφάλου ξεκινήσουν να τον βομβαρδίζουν και να παράγουν διάφορα συναισθήματα, όπως άγχους, υποχρεώσεων, τετελεσμένων κλπ... Προς το παρόν λειτουργούν μόνο οι αισθήσεις, το ένστικτο. Αυτή είναι μια πραγματικότητα.

Έπειτα, ενεργοποιείται το κέντρο σκέψεων. Ο εγκέφαλος, αγουροξυπνημένος ακόμη επέρχεται σε κορεσμό διαχείρισης τους. Είναι πολλές οι σκέψεις, με τυχαία σειρά. Αυτόματα ενεργοποιείται ένα σύστημα αντιδράσεων. Των συναισθημάτων. Για λίγες στιγμές βρίσκεσαι στο έλεος των τυχαίων σκέψεων και επαναστατημένων συναισθημάτων. Άλλη πραγματικότητα.

Στιγμές μετά, αφού φροντίσω τις γάτες, βρίσκομαι με μια κούπα καφέ στο χέρι. Υπό το απαλό φως του ήλιου. Με τις γλυκιές μυρωδιές των λεμονανθών, που η χθεσινή βροχή δεν τους έριξε κάτω. Με τις μακρινές φωνές και ήχους του περιβάλλοντος. Θα 'λεγε κανείς ότι βρίσκομαι σε μια μικρή εκστασιακή κατάσταση που ο χρόνος δεν υφίσταται, παρά μόνο οι αισθήσεις σε πλήρη λειτουργία. Αυτή είναι άλλη πραγματικότητα.

Έπειτα, βρίσκομαι έμπροσθεν του υπολογιστή, στο προσωρινό γραφείο στο σπίτι. Μπαίνω σε μια κατάσταση ανάλυσης, λογικής, προγράμματος, μηχανικών κινήσεων και διαδικασιών. Ταυτοχρόνως παράγονται και τα αντίστοιχα συναισθήματα. Φόβου, άγχους, απελπισίας, επιτυχίας, ικανοποίησης. Αυτή είναι μια άλλη πραγματικότητα.

Όπως βλέπετε η πραγματικότητα είναι διαφορετική ανά πάσα στιγμή. Ορίζεται από διάφορους παράγοντες και κριτήρια. Η πραγματικότητα μου του πρωινού δεν υφίσταται τώρα...άρα υφίστατω πραγματικά ποτέ; 

Πώς ξεχωρίζω κάτι ότι είναι "πραγματικό" και δεν είναι αποκύημα των σκέψεων μου ή των συναισθημάτων μου; Μπορώ να βασιστώ σε κρύα γεγονότα; Όμως και αυτά δεν είναι η "πραγματικότητα" κάποιων άλλων παραγόντων;

Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε παρόντες ανά πάσα στιγμή. Να μπορούμε να ξεχωρίσουμε ότι αυτό τώρα είναι μια σκέψη προσωρινή, ένα συναίσθημα, κάτι φευγαλέο. Να αναγνωρίζουμε ότι η δεδομένη σκέψη, συναίσθημα θα κάνει τον κύκλο της, θα περάσει από πάνω μας και θα είμαστε ξανά στην "κανονική" μας κατάσταση. Να τα καλωσορίσουμε, να τα αφήσουμε να εκδηλωθούν, και μετά να σβήσουν. 

Να είμαστε υπεράνω των προσωρινών αυτών καταστάσεων ώστε να μπορέσουμε να δούμε τη μεγαλύτερη εικόνα. Όποια κι αν είναι αυτή για τον καθένα. Να απολαμβάνουμε το κάθε λεπτό ζωής. 

Γιατί πέρα από τη μηχανική λειτουργία του κορμιού μας, έχουμε και μια ψυχή ανώτερη και ικανή για τα πάντα! Αυτή πρέπει να έχει πάντα προτεραιότητα.

Έκφραση

Χαίρομαι. Και ταυτόχρονα αγανακτώ.

Χαίρομαι γιατί εδώ που ζούμε είναι πιο εύκολο, σε σύγκριση με άλλους τόπους να έχουμε ελευθερία έκφρασης.

Ταυτοχρόνως όμως, δεν την έχουμε. Και είναι εντάξει;

Μπορεί κάποιος να ντύνεται όπως επιθυμεί. Όμως κάποιος θα το σχολιάσει.

Μπορεί κάποιος να βάφει τα μαλλιά του σε τρελά χρώματα. Όμως κάποιος θα ξινίσει.

Μπορεί κάποιος άντρας να έχει θηλυπρεπείς τρόπους. Όμως κάποιος θα τον μισήσει.

Μπορεί κάποιος να είναι γκέι, στρέιτ, τρανς ή ό,τι άλλο νιώθει. Όμως κάποιος θα προσβληθεί.

Μπορεί κάποιος να είναι θρήσκος, ή όχι. Όμως κάποιος θα είναι σφόδρα εναντίων του.

Μπορεί κάποια γυναίκα, να είναι γυναίκα. Κάποιος όμως θα νιώσει ανώτερος της.

Μπορεί κάποιος να έχει κάποιο κινητικό/νοητικό πρόβλημα. Κάποιος όμως θα τον κοροϊδέψει.

Μπορώ να συνεχίσω χωρίς σταματημό. Όμως κάποιος θα θελήσει να με σταματήσει.

Πού θέλω να καταλήξω;

Ο καθένας πρέπει να μπορεί να έχει την ελευθερία να εκφράζεται, να ζει, να είναι, όπως ακριβώς ο ίδιος νιώθει, θεωρεί σωστό και λογικό, χωρίς κάποιος άλλος να του λέει το αντίθετο. 

Υπάρχει μια λεπτή γραμμή όμως. Να μην προσβάλουμε τους συνανθρώπους μας, να μην παρεμβαίνουμε αρνητικά στη ζωή τους. 

Εδώ έγκειται και η παρανόηση. Αυτή τη λεπτή γραμμή ο καθένας την μεταφράζει αλλιώς.


Σας εύχομαι να εκφράζεστε χωρίς φόβο και να ζείτε ελεύθεροι.

17 Μαρτίου 2021

09:35 π.μ  15°C


Φυσάει

Φυσάει σήμερα, κι όλο φυσάει.

Κι εγώ κλεισμένος σπίτι, να ακούω τον αέρα έξω που να θέλει να πάρει και τις σκέψεις μου.

Αυτός ο αέρας μου δείχνει κίνηση. Ζωή αν θες. Που μέσα που βρίσκομαι νιώθω ότι όλα είναι ακίνητα. Και με τραβάει το έξω, η κίνηση του αέρα.

Αλλά οι επιλογές του έξω περιορισμένες. Επιλογές κουτσουρεμένες από μέτρα και κανονισμούς...

Θα επιχειρήσω να τρέξω. Κυριολεκτικά, να ντυθώ σαν δρομέας, έστω κι αν δεν είμαι, για να μπω στην ψυχοσύνθεση της κίνησης, της απόδρασης, να νιώσω τον αέρα να με χτυπά, τα πόδια μου να πονάνε και την ανάσα μου να διαμαρτύρεται κουραστικά...

Ίσως αυτός ο κάματος να φέρει και μια λύτρωση, προσωρινή μεν.

Είναι περίεργο, πάλι επανέρχομαι στο μέσα που βρίσκομαι όπου ο χρόνος δεν φαίνεται να αλλοιώνεται.

Και αναρωτιέμαι μέχρι το τέλος της εβδομάδας τι γεγονότα θα συμβούν. Τι γεγονότα θα ερεθίσουν τη φαντασία, τις σκέψεις, τον νου... Μετά από 5 μέρες θα είμαστε πιο ώριμοι; πιο καλά; πιο συνειδητοποιημένοι; Ή απλώς θα είμαστε ακόμα σ' ένα φαύλο κύκλο επαναλαμβανόμενων κινήσεων και σκέψεων;

Ο τρόπος για να το ξέρεις αυτό, είναι κάθε πρωί να κάνεις μια νοητή λίστα των θετικών πραγμάτων που έχεις στη ζωή σου, υλικών και άυλων, εμπειριών και βιωμάτων. 

Ευχαριστώ για το σπιτικό μου, και το ωραίο φαγητό χθες, για το κελαήδημα των πουλιών το πρωί, για την ωραία συνομιλία που είχα, για το αστείο που με έκανε και γέλασα, για, για, για...

Έτσι αυτόματα ανεβαίνεις, ανεβαίνεις νοητικά λίγο πιο ψηλά. Είσαι ευγνώμων και με αυτοεπίγνωση. 

Ένα μειδίαμα χαράζεται στο πρόσωπο, και ξαφνικά ο αέρας έξω γίνεται γλυκός, φέρνει αρώματα και φως, η δύναμη σου είναι πλέον πάλι εδώ!


Τρίτη 16 Μαρτίου 2021

03:28 μ.μ  18°C

Παρίσι

Ένα βιβλίο για τις αγάπες,

των αρωματικών και όμορφων λουλουδιών,

των ιστοριών κρίνων που αγάπησαν τ' αστέρια.

Ένα βιβλίο των πρώιμων ρόδων

και των αφρών

μαγικών λιμνών σε θλιβερούς κήπους, 

των άρρωστων γιασεμιών,

και ομίχλων

μακρινών

των γαλάζιων βουνών...

Ένα βιβλίο θεϊκής λήθης 

που διηγείται το άρωμα της ψυχής, ένα άρωμα 

που μπορεί να θεραπεύσει την πικρία που φέρνει

η απόσταση, 

και η ίδια η ψυχή είναι το λουλούδι του δρόμου.

Ένα βιβλίο που διηγείται τη λευκή χίμαιρα 

της άνοιξης,

των πετραδιών και επίχρυσων ρόδων,

σε ένα μακρινό, ομιχλώδες χαμένο 

λιβάδι...


Παρίσι, Ιούνιος του 1901

Αντόνιο Ματσάδο, "Από το βιβλίο Νύμφες του ποιητή Χουάν Ραμόν Χιμένεθ"

Ονειροβατώντας

Είναι κάποιες μέρες όπως η σημερινή, που νιώθεις τη γλυκιά ζεστασιά των ωραίων στιγμών που έζησες τις προηγούμενες ώρες, και που ακόμα η επίδραση τους είναι αισθητή.

Συνοδευόμενες από ένα ήσυχο πρωινό, μπορώ να νιώσω, να σκεφτώ και να αναλύσω την κατάσταση μου, εκμεταλλεύοντας όλο αυτό προς το δικό μου καλό.

Ψες είχα έντονα όνειρα που περιελάμβαναν πολλούς συγγενείς μου, ζωντανούς και νεκρούς, σε μια εκκλησία μέσα, που όμως μας διακατείχε ένα σχεδόν διασκεδαστικό αίσθημα χαράς, ένωσης και σύμπνοιας, που όμοιο του είχα χρόνια να νιώσω. Ήταν λες και μ' ευλογούσαν για κάτι. Το ένιωθα θετικό το όλο πράμα. Ο ονειροκρίτης το ψιλοεπιβεβαίωσε, αν και πάντα κρατάω μια αμφιβολία γι' αυτά που γράφει.

Το ερμήνευε σαν νέα αρχή, επαγγελματική κυρίως, με θετικά πρόσημα. Που όντως αυτή την περίοδο σε μια τέτοια φάση είμαι.

Αυτή είναι η σημερινή μου κατάσταση, ακόμη μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας.


15 Μαρτίου 2021

Καθαρά Δευτέρα

09:18 π.μ.  13°C

Προεόρτιο

Άλλη η ενέργεια της Παρασκευής. Είναι το προεόρτιο της χαλάρωσης. Γιατί μας έμαθαν ότι χαλαρώνουμε, είμαστε ο εαυτός μας, ζούμε, μόνο το σαββατοκύριακο. 

Λάθος! Το κάνουμε συνέχεια. Είμαστε πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Δεν είμαι μόνο υπάλληλος, ή μόνο φίλος, αδελφός, χαρούμενος, κουρασμένος κλπ κλπ, είμαι όλα μαζί πάντα.

Σήμερα εναγγαλίζω αυτό το σκεπτικό-πραγματικότητα. Οι σκέψεις είναι απλώς η μουρμούρα του νου που μας αποσυντονίζουν, αγχώνουν, παιδεύουν από την ανώτερη κατάσταση επίγνωσης. 

Είμαστε κάτι πιο καθολικό που δεν πρέπει να επηρεάζεται από τις προσωρινές μικρότητες της καθημερινότητας. Μόνο αν το συνειδητοποιήσεις αυτό, ήδη βρίσκεσαι σ' εκείνη τη συχνότητα.

Σήμερα είναι ακόμη ένα επεισόδιο/μέρα της σειράς/ζωής σου, όπου Εσύ είσαι ο πρωταγωνιστής, και Εσύ αποφασίζεις για την πορεία και έκβαση της.

Disfruta cada momento


Παρασκευή

12 Μαρτίου 2021

08:02  11°C


Κύκλοι

Σήμερα είναι Πέμπτη. Την Τρίτη είχα συνέντευξη για νέα δουλειά. Πήγε αρκετά καλά. 

Χθες μου είπαν να κάνουμε και δεύτερη συνέντευξη.

Είμαι θετικά αισιόδοξος, ναι, αρνητικά αισιόδοξος δεν υπάρχει!

Θέλω να πω, έχω ένα θετικό προαίσθημα.

Στην τρέχουσα δουλειά (3 μήνες), δεν ένιωσα ποτέ εκείνο που λέμε "αυτή είναι η δουλειά για εμένα". Κάτι δεν μου έκατσε καλά ποτέ.

Εύχομαι, και με μια ενστικτώδη σιγουριά που νιώθω, να πάρω την νέα δουλειά. Θα έχει παραπάνω δουλειά, αλλά θα είμαι καλύτερα εσωτερικά. 

Όλα δείχνουν επιτέλους να συγκλίνουν επαγγελματικά. Και ο νέος κύκλος επιτέλους πρόκειται ν' ανοίξει. Από τα ωροσκόπια μέχρι τα ταρώ.

Σήμερα επίσης νιώθω συνδεδεμένος με κάτι πιο φιλοσοφημένο και εσωτερικό. Σαν να νιώθω το ανώτερο επίπεδο των πραγμάτων. Νιώθω μια ψυχική ηρεμία και ένα αίσθημα αναμονής για να μπω σ' ένα νέο κύκλο, μεγάλο κύκλο και καινοτόμο, της ζωής μου.

Είμαι έτοιμος!


Πέμπτη, 11 Μαρτίου 2021

08:14 π.μ.   15°C

Νιώθω...

 Νιώθω πολύ ανεβασμένος, μ' ένα αίσθημα έντονης, φιλικής κοινωνικοποίησης με μια μικρή δόση αισθησιασμού.

Νιώθω ότι μ' ένα χαμόγελο, μια θετική κουβέντα, ένα κομπλιμέντο, φτιάχνω τη διάθεση των άλλων, αλλά και τη δική μου! Είναι μια αμφίδρομη πράξη.

Επίσης όλα μπορούν εύκολα να λυθούν σήμερα, με απλές, λογικές και εύκολες κινήσεις.


Η λογική είναι αυτό που έχεις μάθει.

Η διαίσθηση είναι αυτό που είσαι.


Άρα νιώσε πρώτα πριν σκεφτείς.


10 Μαρτίου 2021.

07:42 π.μ.   12°C