Τι γίνεται όταν πεθαίνουμε;

Ο εαυτός μου. Αυτό είναι το πρόβλημα σε όλο το θέμα. Αυτή η λέξη: "εαυτός". Δεν είναι αυτή η λέξη. Δεν είναι σωστή, έτσι; Δεν είναι. Πώς το ξέχασα αυτό;

Το σώμα σταματά ένα κύτταρο τη φορά, αλλά ο εγκέφαλος πυροδοτεί νευρώνες. Μικρούς κεραυνούς, με πυροτεχνήματα μέσα, και νόμιζα ότι θα απελπιστώ ή θα φοβηθώ, αλλά δεν νιώθω τίποτε απ' αυτά. Απολύτως. Επειδή είμαι πολύ απασχολημένος, τρέχω αυτήν τη στιγμή. Να θυμηθώ. 

Φυσικά. Θυμάμαι ότι κάθε άτομο του σώματός μου λαξεύτηκε σε ένα αστέρι. Αυτή η ύλη, αυτό το σώμα είναι κυρίως ένας κενός χώρος τελικά, και η συμπαγής ύλη; Απλή ενέργεια που δονείται αργά και δεν υπάρχω εγώ. Δεν υπήρχα ποτέ. Τα ηλεκτρόνια του σώματός μου χορεύουν ανακατεμένα με τα ηλεκτρόνια της γης από κάτω μου και τον αέρα που δεν αναπνέω πια.

Και θυμάμαι, ότι δεν υπάρχει σημείο που αυτά τελειώνουν και ξεκινάω εγώ. Θυμάμαι, είμαι ενέργεια. Όχι μνήμη. Όχι "εγώ". Το όνομα μου, η προσωπικότητα, οι επιλογές μου, ήρθαν όλα μετά. Υπήρχα και θα υπάρχω και μετά από αυτά. Τα υπόλοιπα είναι εικόνες που συλλέχθηκαν στην πορεία. Φευγαλέα όνειρα, αποτυπωμένα στον ιστό ενός ετοιμοθάνατου μυαλού. 

Κι εγώ είμαι το φως που αναβοσβήνει. Είμαι η ενέργεια που πυροδοτεί νευρώνες...κι επιστρέφω. Με την ανάμνηση και μόνο. Επιστρέφω στο σπίτι. Και είναι σαν σταγόνα νερού που πέφτει στον ωκεανό, επιστρέφει εκεί όπου ανήκει. Όλα ανήκουν κάπου. Όλοι μας ανήκουμε κάπου. Εσύ, εγώ, το παιδί μου, η μητέρα κι ο πατέρας μου, όποιος υπήρξε ποτέ, κάθε φυτό, ζώο ή άτομο, κάθε άστρο, κάθε γαλαξίας, τα πάντα.

Οι γαλαξίες είναι πιο πολλοί κι από τους κόκκους της άμμου, κι αυτό εννοούμε όταν μιλάμε για "Θεό". Τον έναν. Τον κόσμο και τα άπειρα όνειρα του. Εμείς είμαστε το σύμπαν που ονειρεύεται τον εαυτό του. Είναι απλώς ένα όνειρο που νομίζω πως είναι η ζωή μου, κάθε φορά. Αλλά θα το ξεχάσω. Όπως πάντα ξεχνώ τα όνειρα μου.

Αλλά τώρα, στο λεπτό, στη στιγμή που θα θυμηθώ, μόλις θυμηθώ, κατανοώ τα πάντα αμέσως. Δεν υπάρχει χρόνος. Δεν υπάρχει θάνατος. Η ζωή είναι ένα όνειρο. Είναι μια ευχή που κάνεις ξανά και ξανά για μια αιωνιότητα.

Και εγώ είμαι όλα αυτά. Είμαι τα πάντα. Είμαι το όλον. Είμαι αυτό που είμαι.

Απόσπασμα από τη σειρά "Midnight Mass".