Mariposa de Obsidiana

Arde, cae en mi: soy la fosa de cal viva que cura los huesos de su pesadumbre. 

Muere en mis labios. 

Nace en mis ojos. 

De mi cuerpo brotan imagenes: bebe en esas aguas y recuerda lo que olvidaste al nacer. 

Soy la herida que no cicatriza, la pequeña piedra solar: si me rozas, el mundo se incendia.
Toma mi collar de lagrimas. 

Te espero en ese lado del tiempo en donde la luz inaugura un reinado dichoso: el pacto de los gemelos
enemigos, del agua que escapa entre los dedos de hielo, petrificado como un rey en su orgullo. 

Alli abrirás mi cuerpo en dos, para leer las letras de tu destino.

Fragmento de “Mariposa de Obsidiana”, Octavio Paz.

---------------------------------------------------------------------

Καίει, πέφτει επάνω μου: είμαι ο λάκκος του ζωντανού ασβέστη που θεραπεύει τα κόκκαλα της θλίψης του.

Πεθαίνει στα χείλη μου.

Γιεννιέται στα μάτια μου.

Από το σώμα μου ξεπηδούν εικόνες: πιες σε αυτά τα νερά και θυμήσου αυτό που ξέχασες στη γέννηση.

Είμαι η πληγή που δεν γιατρεύεται, ένα λιθαράκι του ήλιου: αν με χαϊδέψεις, ο κόσμος φλέγεται.

Πάρε το περιδέραιο δακρύων μου.

Σε περιμένω σ' αυτή την πλευρά του χρόνου όπου το φως εγκαινιάζει μια μακάρια βασιλεία: τη συμφωνία των διδύμων εχθρών, του νερού που δραπετεύει από τα παγωμένα δάκτυλα, πετρωμένο σαν ένας περήφανος βασιλιάς.

Εκεί θ' ανοίξεις το κορμί μου στα δυο, για να διαβάσεις τα γράμματα του προορισμού σου.

Απόσπασμα από την "Πεταλούδα Οψιδιανιού", του Οκτάβιο Πάζ.

Four Poems

 Four Poems

(tseltal-english-ελληνικά)

Adriana López

Tseltal writer Adriana López.

Sijts’

X-Ajaw te yakubteson sok te st’ujbilale.
Ja’ la smukbon jsit k’alal alalonto-a
K’alal te jme’e yot’anax swayteson
Yu’un jich ya xiwtes bael-a ta sk’ajk’al sitile. 

Sok te sch’ababet ta sbajtel k’inal 
Ya smakbon te k’aal jich bit’il pixil
Ja’nix jich ya me speton ta sikil k’inal.

Ta jujun rominko ya smukbon jmul
K’alal jpok sok sk’op kajualtik te binti jkujch’in
Yu’un jich ma jmajuley jba sok te snujk’ulel woklajel.

Ya jst’ikbeytik smul te sbiile 
Melel ja’ yak’ x-a’anon sok te jwayichiletike,
Banti xpaxaj te sna’jibal ku’une.

Janixme-a,
Te ya sts’ujetsbon yalal kijk’atse 
K’alal yakalon bael ta sleel te banti ya xk’otone.

 

Rebozo

She is a goddess drunk on beauty.
She hides the newborn’s face 
while its mother lulls it to sleep, 
warding off the evil eye. 

Desiring eternal silence, 
she shades my head from the sun
and embraces me warmly on my coldest days. 

She covers my sins on Sundays, 
as I cleanse my guilt with Our Father’s
to save myself from torment’s eternal whip. 

Her name is a pretext
that curls up next to me to chat with my dreams
and wandering memories.

She’s the same one, 
who lightens my load, knotted to my chest,
while I walk toward my destiny. 

Σάλι

Είναι μια θεά μεθυσμένη από την ομορφιά.
Κρύβει το πρόσωπο του νεογέννητου
ενώ η μητέρα του το νανουρίζει για ύπνο,
προφυλάσσοντας το απ'το κακό μάτι.

Επιθυμώντας την αιώνια σιωπή,
σκιάζει το κεφάλι μου από τον ήλιο
και με αγκαλιάζει ζεστά τις πιο κρύες μέρες μου.

Καλύπτει τις αμαρτίες μου τις Κυριακές,
καθώς καθαρίζω τις ενοχές μου με του Πατέρα μας
για να σώσω τον εαυτό μου από το αιώνιο μαστίγιο του βασάνου.

Το όνομά της είναι πρόφαση
που κουλουριάζεται δίπλα μου για να κουβεντιάσει με τα όνειρά μου
και τις περιπλανώμενες μου αναμνήσεις.

Είναι αυτή η ίδια,
που ελαφρύνει το φορτίο μου, δεμένο στο στήθος μου,
ενώ περπατώ προς το πεπρωμένο μου.

Ya’lel Puyetik

Aka xch’oj lok’el bayal puyetik te nab
yu’un yich’ bonel bats’il nopjibbaletik
sok sbonojibal te smon k’eluyeletik.
Aka spas yach’il namal wayichiletik sok te stujb buts’an yik’,
k’unk’unuk xch’albey sk’op uma’ pak’etik
nichimetik te yak’bey sbujts’ kuxlejal ta sikil kinal.

 

Sea Snail Dye

Let the purple sea gather in foaming clouds
to dye mythic memories
with its eye-seducing tint. 
Let its perfumed saliva invent fantasies,
unhurriedly adorn the language of mute cloth 
with flowers that weather life in winter. 

Βαφή Θαλάσσιου Σαλιγγαριού

Άφησε τη μωβ θάλασσα να μαζευτεί σε αφρίζοντα σύννεφα
να βάψει μυθικές αναμνήσεις
με τη σαγηνευτική απόχρωση της.
Άφησε το αρωματισμένο του σάλιο να εφεύρει φαντασίες,
στολίζοντας αβίαστα τη γλώσσα του βουβού υφάσματος
με λουλούδια που αντέχουν τη ζωή το χειμώνα.

Sniuyel Wayichiletik

Ta sonil animajel sk’ab 
sniuy na’jibal te ants
swenta kuxlejalil te ch’ayemix ta ot’anil.
Ta jujun sutetel sjojk’an sba k’ayojetik
snitbey yak’ul kuxlejalil,
jich yakal ta sniuyel wayichiletik 
te sk’ejbey slok’onbail sujt’esel.

 

Spinning Dreams

To the rhythm of her fast hands
the spinner spins memories 
of forgotten histories. 
With every turn she hangs songs,
fastening the strings of existence; 
that’s how she spins dreams
that bear the marks of return. 

Περιστρεφόμενα Όνειρα

Στο ρυθμό των γρήγορων χεριών της
η κλώστρια περιστρέφει αναμνήσεις
ξεχασμένων ιστοριών.
Σε κάθε στροφή κρεμάει τραγούδια,
στερεώνοντας τις χορδές της ύπαρξης,
έτσι γυρίζει τα όνειρα
που φέρουν τα σημάδια της επιστροφής.

Jalbil Pak

Leknax wayichinon.
Ja’ jich sok spisil te boniletike
x-ach’ub ta jk’ab te balumilale,
oranax la stak’ jal te batsil pak’
ta yolil snaul xch’ajlel te bayal sok sba
te yotik into ya spasbey slok’onbail jbiil
te ya sjeluley sba ta jujun k’aal.

Sok cholochol sna’jibal ot’anil
la jch’al te kuxlejalil ta sjalbil u,
la jsts’isbey te chaoxchajp sbonil wayichil
jich wojt’ te jalbil pak’ ta yolilal sbik’tal jk’ab.

Ay me ya xtuun ta k’in,
ay me sk’u’in te abatetik sok jalame’tiketik,
sok ay me te ya xtuun ta rominko k’alal xbootik ta ch’iwich.

Ch’ul pak’, 
Yot’an jal pak’
Snujk’ulel nopjibal te xkuxin ta sbajtel k’inal.

 

Huipil

It was a dream. 
And so with all its colors
I renewed the world in my hands,
weaving spinning wonders
among stubborn motifs
that now outline my name
apart from my everyday name. 

With the lines of memories
I painted life on the moon’s loom,
I embroidered the colors of dreams
and my huipil flowered between my fingers. 

There are huipils for festivals, 
for virgins, for saints,
and for the Sunday market. 

Ritual clothing,
artisan’s heart,
the immortal skin of memory. 

Huipil

Ήταν ένα όνειρο.
Και έτσι με όλα του τα χρώματα
ανανέωσα τον κόσμο στα χέρια μου,
υφαίνοντας περιστρεφόμενα θαύματα
ανάμεσα σε επίμονα μοτίβα
που τώρα περιγράφουν το όνομά μου
εκτός από το καθημερινό μου όνομα.

Με τις γραμμές των αναμνήσεων
Ζωγράφισα τη ζωή στον αργαλειό του φεγγαριού,
Κέντησα τα χρώματα των ονείρων
και το ανθισμένο huipil μου ανάμεσα στα δάχτυλά μου.

Υπάρχουν huipils για φεστιβάλ,
για παρθένες, για αγίους,
και για την κυριακάτικη αγορά.

Τελετουργικά ρούχα,
του τεχνίτη η καρδιά,
το αθάνατο δέρμα της μνήμης.

Original Post here

Τι γίνεται όταν πεθαίνουμε;

Ο εαυτός μου. Αυτό είναι το πρόβλημα σε όλο το θέμα. Αυτή η λέξη: "εαυτός". Δεν είναι αυτή η λέξη. Δεν είναι σωστή, έτσι; Δεν είναι. Πώς το ξέχασα αυτό;

Το σώμα σταματά ένα κύτταρο τη φορά, αλλά ο εγκέφαλος πυροδοτεί νευρώνες. Μικρούς κεραυνούς, με πυροτεχνήματα μέσα, και νόμιζα ότι θα απελπιστώ ή θα φοβηθώ, αλλά δεν νιώθω τίποτε απ' αυτά. Απολύτως. Επειδή είμαι πολύ απασχολημένος, τρέχω αυτήν τη στιγμή. Να θυμηθώ. 

Φυσικά. Θυμάμαι ότι κάθε άτομο του σώματός μου λαξεύτηκε σε ένα αστέρι. Αυτή η ύλη, αυτό το σώμα είναι κυρίως ένας κενός χώρος τελικά, και η συμπαγής ύλη; Απλή ενέργεια που δονείται αργά και δεν υπάρχω εγώ. Δεν υπήρχα ποτέ. Τα ηλεκτρόνια του σώματός μου χορεύουν ανακατεμένα με τα ηλεκτρόνια της γης από κάτω μου και τον αέρα που δεν αναπνέω πια.

Και θυμάμαι, ότι δεν υπάρχει σημείο που αυτά τελειώνουν και ξεκινάω εγώ. Θυμάμαι, είμαι ενέργεια. Όχι μνήμη. Όχι "εγώ". Το όνομα μου, η προσωπικότητα, οι επιλογές μου, ήρθαν όλα μετά. Υπήρχα και θα υπάρχω και μετά από αυτά. Τα υπόλοιπα είναι εικόνες που συλλέχθηκαν στην πορεία. Φευγαλέα όνειρα, αποτυπωμένα στον ιστό ενός ετοιμοθάνατου μυαλού. 

Κι εγώ είμαι το φως που αναβοσβήνει. Είμαι η ενέργεια που πυροδοτεί νευρώνες...κι επιστρέφω. Με την ανάμνηση και μόνο. Επιστρέφω στο σπίτι. Και είναι σαν σταγόνα νερού που πέφτει στον ωκεανό, επιστρέφει εκεί όπου ανήκει. Όλα ανήκουν κάπου. Όλοι μας ανήκουμε κάπου. Εσύ, εγώ, το παιδί μου, η μητέρα κι ο πατέρας μου, όποιος υπήρξε ποτέ, κάθε φυτό, ζώο ή άτομο, κάθε άστρο, κάθε γαλαξίας, τα πάντα.

Οι γαλαξίες είναι πιο πολλοί κι από τους κόκκους της άμμου, κι αυτό εννοούμε όταν μιλάμε για "Θεό". Τον έναν. Τον κόσμο και τα άπειρα όνειρα του. Εμείς είμαστε το σύμπαν που ονειρεύεται τον εαυτό του. Είναι απλώς ένα όνειρο που νομίζω πως είναι η ζωή μου, κάθε φορά. Αλλά θα το ξεχάσω. Όπως πάντα ξεχνώ τα όνειρα μου.

Αλλά τώρα, στο λεπτό, στη στιγμή που θα θυμηθώ, μόλις θυμηθώ, κατανοώ τα πάντα αμέσως. Δεν υπάρχει χρόνος. Δεν υπάρχει θάνατος. Η ζωή είναι ένα όνειρο. Είναι μια ευχή που κάνεις ξανά και ξανά για μια αιωνιότητα.

Και εγώ είμαι όλα αυτά. Είμαι τα πάντα. Είμαι το όλον. Είμαι αυτό που είμαι.

Απόσπασμα από τη σειρά "Midnight Mass".

Are you aware?

Our bodies, mind and organs are just instruments that mechanically perceive the world around us and thus react and adapt accordingly. What goes beyond those instruments is our awareness of them.

How do you know you have a body, arms, eyes, mouth etc? Because your awareness makes it known to you. Otherwise you wouldn't even realize you have them.

What separates us from a machine that repeats the same processes all the time? Awareness. The mere realization that we are contained in the limited form of a human body that is deemed to perform the same functions for as long as it is viable.

You keep thinking about stuff. But what are thoughts? They are just brain processes that are dynamically initiated based on your memories, experiences and lessons learned. Thoughts draw information from a large repository to then perform analysis, make conclusions and dictate your reactions and behavior. They are also affected by emotions. 

Emotions are formed partly from your sensatory organs, ears, nose, taste, vision, touch. These organs transfer the stimuli to your brain, and it, by decoding them, tagging them, analyzing them, and combining them with your experiences, knowledge repository, creates conclusions, scenarios, thought patterns, which eventually create this chain of non-realistic scenarios and imaginary situations.

Thoughts that might not even be real. Because they tell you something about the future, or about a hypothetical situation which is not yet formed.  You get stressed. Stressed about something that only exists in your head. You exist in the present. In no other moment. The past is gone, and the future hasn't come yet. Only the present is here. And you need to be aware of the present.

If you take a moment and ask yourself: "Am I aware right now?", then you will instantly be drawn to your awareness. The chatter in your head is only produced by your mind. It's not even real. The only reality is your awareness of everything. Are you aware that you have thoughts in your head? Then you are one step ahead. The moment you realize that, nothing else matters. You are calm. You are rising above everything and allowing yourself to be part of a bigger picture.

I'm not saying you should ignore everything and be oblivious. Yes we need to be aware of our thoughts because they can help us tackle the everyday practical issues of our existence.

However, the moment those practical issues are over, then we need to disengage from our thoughts and go back into the awareness mode. How to do that? By asking yourself: "Am I aware?". Realize the awareness, and keep it on for as long as you can.

Our brain only does 3 things. Measure, compare and describe. Notice that! You keep thinking: "She had 3 drinks tonight". Measuring/counting. "Her hair is better than mine". Comparison. Or "Look at the way she walks". Describing.

Our brain is designed to do these 3 functions all the time. It's a survival mode. We adapt according to what we perceive. Just like any other living entity. But what separates us from this repeating state is the moment we realize that these are just repetitive actions and we are bigger than that.

So be thankful for everything in your life, from material things to more spiritual things. Show your gratitude without expecting anything in return. Show your love to people, animals and objects. Try to exist outside of your human container. Embrace the material world you live in, and try to connect to the invincible energy that surrounds us. 

Your awareness of the world, can be amplified and connect with the awareness of all the space that is around you.  

Working from home, or not?

Over the past few months, many of us had to work from home. That was the only option for many jobs since covid really changed things up. So whether we liked it or not, whether we could or not, we had to find the best way to start working from home.

And to be honest that was a roller coaster ride. For me, for the past year and a half, I was on and off working from home, changed 2 jobs, was unemployed for 6 months while trying to be safe and covid free.

At the very first lockdown I was thrilled to have to be working from home. For my introvert self that was like going on holiday. Not having to see and talk to everyone every single day!

So I would wake up a bit later, prepare my breakfast, spend time with my cats, and work stress free with my pace, usually. However since my previous job was really demanding, working from home only made things worse since I couldn't communicate effectively with my colleagues, and I couldn't handle stress that well. The reason for this was because I tend to associate physical places with certain emotions. So my working place was where I got to be stressed, caffeinated, jumping into meetings etc, and my home the place where I would calm down. Imagine now combining those two! Being in my calm place, but having all the stress of work. That didn't go well for me so I had to give up my job, long story short.

After being unemployed for a while, I got a new job, with a lot less stress. Not my dream job, actually far from that, but at least I wasn't particularly stressed. I had to be at the office for a while, then work from home and vice versa, and now after 2,5 months of working from home I have to return to the office.

And I made a list about pros and cons of working from home!

Pros

• Saving time on commute
• Saving money on petrol
• Time saved preparing for work
• Fewer distractions
• Being in your home and not in a faceless company office
• Spend time with your kids/pets. Although not much work can be done
• Have time to prepare lunch
• Have time to do some house chores
• Being able to rest a bit when not much work is there
• Ideal for introverts

Cons

• I tend not to work as much as I should and work would pile up
• Sometimes it's really lonely
• Not changing environment really affects your mood swings
• Not much sense of accomplishment, at least for me
• Everybody was saying to me that they would work more from home, but for me it was the opposite
• Your colleagues would assume it was fine to ask for work stuff outside business hours
• Finding a suitable space to work
• Less movement impacts health

and many more!

What's the outcome from all of this? However the circumstances are, you need to find that balance between work and personal time to be able to push through and be happy. Nothing is permanent, and we do have the power to shift things around us to accommodate us the best way possible!

How was your experience? We'd love to hear your perspective on the matter!

Επαγγελματικό γήρας;

Έχω κλείσει αισίως τα 39 έτη ζωής σ' αυτό τον περιστρεφόμενο πλανήτη, και καθώς περνούν τα χρόνια όλο και μαθαίνω περισσότερα πράγματα. Ωστόσο μέχρι πρόσφατα, ποτέ πραγματικά δεν ένιωθα την πραγματική μου ηλικία, ειδικά στην δουλειά, γιατί συνήθως υπήρχαν και μεγαλύτερα άτομα από εμένα, έτσι ήμουν πάντα ο πιο νέος από κάποιον.

Στην τρέχουσα δουλειά που είμαι εδώ και λίγους μήνες, βιώνω κάτι πρωτοφανές για μένα. Σε μια μεσαίου μεγέθους εταιρία, είμαι ο μεγαλύτερος σε ηλικία!

Εδώ είναι που συνειδητοποιώ πλέον ότι μεγαλώνω, ότι ναι οι 25ρηδες απέχουν σχεδόν 15 χρόνια από εμένα, ότι ναι υπάρχει μια ηλικιακή διαφορά. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που δεν κολλώ στις ηλικίες και αριθμούς. Πάντα έλεγα ότι η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου παίζει ρόλο. Αλλά άρχισα να το αμφισβητώ αυτό. Δηλαδή παίζει ρόλο και η ηλικία, χωρίς να είναι φυσικά κάτι απόλυτο.

Διαπιστώνω σ' αυτή μου τη δουλειά, ότι ναι υπάρχει διαφορά κοινής λογικής, πείρας και εμπειρίας και σεβασμού κάποτε. Αυτό μου δίνει μια μικρή χαρά γιατί αναγνωρίζω στον εαυτό μου την πορεία που έκανα και τι αποκόμισα από αυτήν. Πού ήμουν, και πού έφτασα. Όχι τόσο από τη βαθμίδα θέσης, αλλά των πραγμάτων και ικανοτήτων που απέκτησα.

Και εδώ έγκειται και η πρόκληση τώρα. Να βρεθεί το σημείο σύγκλισης, επαγγελματικά μιλώντας πάντα, μεταξύ των ατόμων με τη διαφορά ηλικίας, ώστε να υπάρχει σωστή συνεργασία, συνεννόηση και επίτευξη στόχων.

Πράγματα που μέχρι τώρα θεωρούσα αυτονόητα, πλέον πρέπει να τα "διδάξω" στους μικρότερους, ή να τους δασκαλέψω αν θέλετε, αλλά μ' έναν πιο πλάγιο τρόπο ώστε να τηρούνται οι εταιρικές πολιτικές ισορροπίες.

Όπως είπε κάποτε και η Κατακουζήνα: "Πολύ φοβούμαι ότι η επαφή μεταξύ εσένα και της νεολαίας θα είναι ολέθρια!"

Θα σας ενημερώσω ξανά για το πώς θα πάει αυτή η συνεργασία!

Η τέχνη της εξέλιξης

Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον εχθρικό. Οικογενειακής έχθρας, βίας, καταπίεσης, με εντάσεις και άλλα πολλά....Σαν παιδί έμαθα ότι αυτό ήταν το κανονικό, έτσι ήταν μια οικογένεια...να μην μπορείς να εκφράζεσαι, να παίζεις με ήχους και γέλια, να λες αυτό που θες, να έχεις αυτοπεποίθηση ή δύναμη...γιατί όταν θου κύριε τα έκανες αυτά, ερχόταν η τιμωρία, το ξύλο, η λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση.

Γύρω στα 12 μου χρόνια, εγώ και ο αδελφός μου πείσαμε την μητέρα μας να μας γράψει σε σχολή καράτε. Και γιατί; Γιατί όταν βλέπαμε ταινίες με καράτε, ενθουσιαζόμασταν, ήταν κάτι το εντυπωσιακό για εμάς. Ψάχνοντας λοιπόν στην περιοχή μας, βρήκαμε μια σχολή πολεμικών τεχνών. Για καλή μας τύχη εκεί, δίδασκαν διάφορες πολεμικές τέχνες και όχι μόνο μία. Δηλαδή οι 3 κύριες τέχνες που δίδασκαν εκεί ήταν το τζούντο, καράτε και παραδοσιακό ζίου ζίτσου. Ωστόσο κατά καιρούς μας μάθαιναν και στοιχεία από τζίτσου, ταε κβο ντο, κικ μπόξινγκ κ.ά.

Αυτό που άρχισα να διαπιστώνω σιγά σιγά, ήταν η πραγματικότητα που ζούσα. Ότι δεν είχα καθόλου αυτοπεποίθηση. Φανταστείτε θα μιλούσα με δυσκολία στους άλλους γιατί φοβόμουνα, δεν έκανα γυμναστική στο σχολείο γιατί ντρεπόμουνα και φοβόμουνα... Χωρίς να το καταλαβαίνω, μέσω των πολεμικών τεχνών, άρχισε η αυτοπεποίθηση μου να .... υπάρχει.

Γιατί μέσω αυτών, μάθαινα μέσω ενός συστήματος, να έχω υπομονή, επιμονή, επιτυχία και αποτυχία, σεβασμό, να βρίσκω νόημα στο κάθε τι, να τολμώ, να κουράζομαι, να γυμνάζομαι, να νικώ, να ζω. Οι πολεμικές τέχνες θεωρώ μου άλλαξαν ολόκληρη τη ζωή μου. Μπορεί να μην ήμουν ο μεγαλύτερος πρωταθλητής, αν και είχα διάφορες μικρές επιτυχίες, αλλά ένιωθα λες και έλαβα το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου. 

Όντας πια στην εφηβεία, (βοήθησαν και οι εφηβικές ορμόνες), επιτέλους άρχισα να εναντιώνομαι στον βασανιστή της οικογένειας μου. Άλλοτε με αποτυχία, και άλλοτε με επιτυχία. Αλλά έβλεπα ότι ακόμη και τις φορές που αποτύγχανα, δεν φοβόμουν πια. Ένιωθα σίγουρος για τις ικανότητες και τη στάση μου.

Αυτό με βοήθησε και στην μετέπειτα ζωή μου. Έμαθα να τολμώ και να μην με φοβίζουν διάφορες καταστάσεις. Όχι πάντα βέβαια, γιατί δεν είμαστε ρομπότ. Αλλά ήξερα τον τρόπο, και να βρίσκω πιο εύκολα τη δύναμη να το πράττω.

Πολλοί ίσως λανθασμένα, θεωρούν ότι οι πολεμικές τέχνες είναι κάτι πολύ βίαιο και μαθαίνουν στα παιδιά πώς να παίζουν ξύλο. Εκτός από ελάχιστες που δεν έχουν κάποια φιλοσοφία πίσω τους, όπως το ΜΜΑ (γνώμη μου), οι υπόλοιπες έχουν να προσφέρουν πολλά. Το παιδί δεν γίνεται βίαιο. Μαθαίνει να αμύνεται. Μαθαίνει να είναι δυνατό, εξωτερικά και εσωτερικά, μαθαίνει να βοηθάει τον αδύνατο και να υπερασπίζεται το δίκιο. Ένας από τους βασικούς κανόνες που σου μαθαίνουν είναι να μην προκαλείς ποτέ τον καβγά, αλλά να χρησιμοποιείς αυτά που ξέρεις μόνο όταν κινδυνεύεις πραγματικά.

Είσαι δηλαδή ένα ειρηνικό πλάσμα. Και στα 39 μου έτη, και στα 27 έτη περίπου που κάνω πολεμικές τέχνες, ούτε και μία φορά δεν βρέθηκα σε καβγά, δεν έπαιξα ξύλο. Αυτό λέει πολλά.

Οπότε, αν έχετε σκέψεις να ξεκινήσετε μια τέχνη, είτε εσείς είτε το παιδί σας, ασχέτως από την ηλικία σας, τότε κάντε το. Δοκιμάστε διάφορες τέχνες αρχικά για να δείτε ποια σας ταιριάζει. Υπάρχουν τέχνες με κτυπήματα (καράτε, μουάι τάι, τάε κβο ντο κ.ά), τέχνες πάλης (τζούντο, παγκράτιον, ελληνορωμαϊκή κ.ά), και διάφοροι άλλοι συνδυασμοί.  Δεν έχει καλές, καλύτερες και χειρότερες τέχνες. Όλες έχουν πολύ χρήσιμα πράγματα να σας διδάξουν, πραγματικά.

Εύχομαι να βρείτε και εσείς τη δύναμη να πάτε κόντρα σε αυτό που σας πληγώνει, που σας ρίχνει την αυτοπεποίθηση, και να ζήσετε πιο ολοκληρωμένοι και δυνατοί.

10 random παράγραφοι från 10 zufällige libros.

1. Por primera vez no me sentí un extraño. Mi papel en Algeciras era de un auténtico machito, hasta tuve varias novias; los que habéis pasado por este trance que sois muchos ("hay muchos maricones y lesbianas hay detrás de las persianas") me entenderéis.

2. Το υποσυνείδητό μας δουλεύει με παρόμοιους τρόπους. Δεν μας επιτρέπει να χαλαρώσουμε και να νιώσουμε πως όλα είναι καλά. Χρειάζεται να σκέφτεται για το τι θα μπορούσε να πάει στραβά. Τελικά φοβόμαστε να αισθανόμαστε ασφάλεια.

3. Ο δογματικός δεν έχει καμία ανάλογη ανησυχία. Κατά τη γνώμη του, η ανθρωπότητα έχει εκπέσει από κάποιο υψηλότερο επίπεδο. Η αλήθεια δεν υπάρχει κάπου εκεί έξω περιμένοντας να αποκαλυφθεί· το έχει ήδη κάνει. Ο λόγος του Θεού έχει ακουστεί και καταγραφεί από τον προφήτη Του, είτε λέγεται Χριστός, είτε Μωάμεθ, είτε Καρλ Μαρξ.

4. The light has sunk into the earth. It is covered at present, but it can be uncovered and released. The destiny of the covering depends on our own choices. The mind, the emotions and the use of time and energy can all be applied and focused to releasing the light. It would be wise to do this.

5. El reo confesó que, entrada la madrugada, había visto la moto parada en una calle solitaria y que, ni tonto ni perezoso, le echó mano. Pero que, hasta ahora no sabía que la moto pertenecía a un agente policial. Por la participación del lugar, el capitán supuso que se trataba de la dirección de Don Álvaro.

6. Ο γάμος γίνεται. Η νύμφη άλλην προίκα δεν φέρει από την νυμφικήν εσθήτα. Είμαι βέβαιος ότι αι αναγνώστριαί μου θα την φαντάζωνται λευκοφόρον, στέφουσαν την κεφαλήν με τά άνθη της πορτοκαλέας και με τον λευκόν πέπλον πίπτοντα μέχρι των ποδών της. Ουδέν όμως τούτων διά την Κατίναν. Η εσθής της, χρώματος βαθέος κυανού, αποτελείται από ένα μάλλινον μπολκάκι και μίαν φούσταν του αυτού υφάσματος, μήτε καταλήγουσαν εις ουράν, μήτε πτυχουμένην εις πτυχάς, ως αι συνήθεις των εσθήτων τούτων. Την κεφαλήν της καλύπτει απλούν μανδήλιον.

7. It seems likely that when the first aboriginals reached Australia they carried knowledge that certain leaves or barks could be used to poison fish; and that they applied their knowledge when they found the poisonous plants growing in Australia. By experiment, observation, or the harnessing of accidents their repertoire of poisons was probably much increased as they occupied more and more of the continent. In this accumulating of knowledge, however, there must have been unintended casualties, human and animal.

8. Ο πατέρας του, τραπεζικός υπάλληλος. Είχε πεθάνει πρόπερσι. Από αυτόν είχε κληρονομήσει τον φόβο του θεού και την αφοσίωση στις εντολές του. Γράφτηκε στη Θεολογική σχολή, τελειώνοντας το γυμνάσιο, και τ' όνειρό του ήτανε να γίνει ιερεύς. Να υπηρετήσει έτσι το θεό. Να φέρει κοντά στον Ποιμένα όσα μπορούσε περισσότερα "απολωλότα πρόβατα".

9. He is a great fish and I must convince him, he thought. I must never let him learn his strength nor what he could do if he made his run. If I were him I would put in everything now and go until something broke. But, thank God, they are not as intelligent as we who kill them; although they are more noble and more able.

10. Κι αυτός γοργά τ' ανώμαλο το μονοπάτι ανέβη απ' το λιμάνι, κι έφτασε κορφή κορφή σε μέρος πολύδεντρο, όπου του 'λεγε η Αθηνά Παλάδα πως θα 'βρει το χοιροβοσκό, που πιο πιστά απ' τους άλλους, που 'χε ο Δυσσέας δούλους του, πονούσε αυτός το βιος του. 

Curiosidades del portugués

Conocemos más a fondo el portugués, un idioma que es lengua oficial de 260 millones de personas en el mundo, y que despierta un creciente interés por estudiarlo en diversos países, incluido España.

Puede que hoy en día el portugués no figure como una de las lenguas más demandas por los estudiantes de idiomas en comparación con el inglés, alemán o chino. Sin embargo, es una lengua cada vez más estudiada que abre interesantes puertas profesionales.

Los últimos datos estadísticos apuntan a que es el idioma europeo que más rápido crece en el mundo, siendo superado tan solo por el inglés. Además, es la sexta lengua más hablada en el planeta y la tercera en usar el alfabeto latino.

En concreto, el portugués se habla en nueve países de cuatro continentes, principalmente en Portugal y Brasil, pero también en África, en concreto, en Angola, Guinea Bissau, Mozambique, Cabo Verde, Santo Tomé y Príncipe y Timor Oriental. 

En total, son más de 260 millones de hablantes en todo el mundo y la cifra crece porque aprenderlo es obligatorio en Argentina y Uruguay. Esto hace que sea vista como una lengua con un gran potencial y como una de las principales en la comunicación de cara al futuro.

Son aspectos del portugués –es una lengua romance flexiva-, que suelen pasar desapercibidos, al igual que las características propias de la lengua, que van desde su origen a su fonética, gramática o diferencias entre las zonas en las que se habla.

Origen

Dentro de estas curiosidades, comenzamos por su origen. El portugués es conocido como la lengua de Camões, nombre del escritor originario de Portugal y que está considerado como uno de los mayores poetas más importantes en lengua portuguesa. No fue el único “enamorado” de esta lengua. El propio Miguel de Cervantes la calificó de “dulce” y “agradable”.

El portugués moderno procede del idioma galaico-portugués. La primera gramática portuguesa se publicó en Lisboa en el año 1536, siendo obra del presbítero y profesor de retórica de Coimbra, Fernando de Oliveira, a pesar de que fue declarado oficialmente idioma en 1290 por el Rey Denis de Portugal. Esta declaración hizo que pasase a ser la lengua oficial.

A pesar de ese origen, cabe aclarar que tiene también una fuerte influencia del árabe a raíz de los moros islámicos del norte de África y Oriente Medio que conquistaron Portugal y España en el siglo VIII. Hoy en día, todavía perduran muchas palabras de origen árabe en esta lengua como ‘almofada’, que significa ‘almohada’, así como ‘azeitona’ para llamar a las ‘aceitunas’ o ‘garrafa’, que es la ‘botella’.

Fonética

Entrando ya más en el idioma en sí, las curiosidades del portugués también están en su fonética. Por ejemplo, tiene 11 vocales con distintas variedades, ya que se pueden nasalizar y, además, la ‘a’, ‘e’ y ‘o’ tienen formas abiertas y cerradas. 

Y si las vocales llaman la atención, los acentos no se quedan atrás porque tiene más que el español: acento agudo, grave, circunflejo y auxiliares para algunas letras como el til (~), que se emplea en palabras como ‘mãe’, o el cedilha (lleva la ‘ç’).

Entre los aspectos más “chocantes” están las dos formas que hay para decir “usted”, palabra que se traduce como você (se usa con las personas con las que no se tiene confianza) o senhor y senhora, que es el equivalente al señor o señora en español. 

Y, por supuesto, el inglés tenía que estar presente. El portugués es otra de las lenguas que tiene influencia del idioma de Shakespeare, sobre todo, en el que se habla en Brasil. Casos concretos son las palabras como “equipo” que se dice “time” de “team” o la “ternera” que es “bife” por influencia de “beef” en inglés. 

Dentro de las palabras propias de la lengua, no se puede obviar el vocablo más largo formado por 46 letras. La palabra en cuestión es Pneumoultramicroscopicossilicovulcanoconiótico. Con ella, se alude al estado de una persona que padece una enfermedad producida por aspirar cenizas volcánicas. 

Más fácil es de pronunciar y de recordar es la palabra ‘saudade’, que es curiosa porque no tiene traducción literal en español. Su significado alude a un ‘te quiero’ o ‘te extraño’, aunque también se usa para expresar el sentimiento de nostalgia en relación a un amor a distancia. 

Y, a la hora de aprenderlo, no hay que olvidarse de que existen diferencias entre el portugués de Portugal y el de Brasil. Una de las principales es el pronombre en segunda persona. En el país luso, se emplea comúnmente ‘tu’ y ‘vós’, mientras que en el estado brasileño se usan ‘você’ y ‘vocês’.

Fonología

Las diferencias entre ambos también se encuentran en la fonología. El portugués tiene nueve vocales orales y 19 fonemas consonánticos, mientras que el portugués brasileño tiene ocho vocales orales y 13 fonemas vocálicos. Esta lengua suma cinco vocales que algunos fonólogos analizan como alófonos de vocales orales, diez diptongos orales y cinco diptongos nasales.

Safe countries to visit if vaccinated

Updated list of countries that are welcoming vaccinated visitors. 

Last update April 19th.

More countries have announced they’re opening up to vaccinated travelers as rollouts continue around the world. Israel, Nepal, Greece, and several Caribbean destinations are among the latest to make the move.

The biggest news this week, via Reuters, is that Greece has lifted its quarantine restrictions and will reopen to vaccinated travelers from the European Union and five other countries, including the United States. That’s a month earlier than expected. “We will gradually lift the restrictions at the beginning of next week ahead of the opening on May 14,” a senior tourism ministry official told Reuters on condition of anonymity.

Here's the updated list of countries that are now allowing vaccinated travelers to visit:

• Anguilla
• Barbados
• Belize
• Croatia
• Cyprus
• Ecuador
• Estonia
• Georgia
• Greece
• Guatemala
• Israel
• Iceland
• Montenegro
• Nepal
• Poland
• Seychelles
• Slovenia

Anguilla

As of April 12, vaccinated travelers who had their final dose at least 21 days prior to arrival only need to stay in place for 7 days (reduced from 14). They’ll still need to submit a test result 3 to 5 days before arrival and undergo a second test on arrival.

The entry application fee for fully vaccinated visitors staying under 90 days in a hotel or villa is $300, as opposed to $600 for unvaccinated travelers staying in an approved private dwelling. From July 1, Anguilla is removing the fee and quarantine requirements for fully vaccinated visitors. The entry protocols will be revised and eventually eliminated by October 1. Anguilla’s tourist board has more information on the new entry protocols.

Barbados

Fully vaccinated travelers (who have had the AstraZeneca, Pfizer, or Johnson & Johnson shots) can travel to Barbados with a shorter quarantine as of May 8. They’ll still need to provide a negative PCR test result three days prior to travel, as well as a vaccination certificate, have a test done at the airport, and then quarantine for one to two days. Unvaccinated travelers must quarantine for five to seven days and can’t leave their rooms at approved accommodations until their second negative PCR test result. Visit Barbados has all the latest COVID travel guidelines.

Belize

Photo by Aleksandar Todorovic/Shutterstock

In order to be permitted to travel to the Central American country of Belize, travelers must present a COVID-19 vaccine card that shows proof of complete vaccination at least two weeks prior to arrival. Those who have not been vaccinated must present a negative COVID-19 PCR test taken no more than 96 hours prior to travel or a negative rapid antigen test taken no more than 48 hours prior to travel. Children under the age of five are exempt.

Croatia

Photo by Shutterstock

As of April 1, anyone can travel to Croatia if they present a COVID-19 vaccination certificate (the final dose must be administered at least 14 days before arrival); can present a negative COVID-19 PCR or antigen test taken no more than 48 hours prior to arrival in Croatia (if it’s a rapid test, a second test must be taken 10 days after the initial test if your stay in Croatia is longer than 10 days); or were diagnosed with and recovered from COVID-19 no more than 180 days prior to arrival. Children under seven years of age are exempt.

Cyprus

In early April, guidelines from Visit Cyprus said that “for persons traveling from certain countries, a vaccination certificate will be accepted as an additional facilitator for travel. Dates of implementation may vary for each country, so travelers should follow public announcements made by the Cyprus Government.”

Travelers who can prove vaccination status won’t have to undergo any tests, nor will they be placed in quarantine. A copy of the certificate will need to be uploaded onto the Cyprus Flight Pass platform. Visit Cyprus has full details of the latest plan, including more on its traffic light system for country categorization.

Ecuador

Photo by Shutterstock

On March 17, Ecuador issued new guidelines for entering the country that went into effect on March 22: Anyone can enter Ecuador as long as they have a COVID-19 vaccination certificate, can present a negative COVID-19 PCR or antigen test taken no more than three days prior to arrival in Ecuador, or were diagnosed with and recovered from COVID-19 and are symptom free. Children under two years of age are exempt.

Visitors will be asked about and screened for symptoms (such as fever, cough, general malaise, loss of smell, loss of taste) upon arrival in Ecuador and will be evaluated by health ministry personnel. If there’s cause for concern, travelers will be required to take a rapid antigen test and, if it comes back positive, isolate for 10 days at their own expense. If the rapid antigen test is negative, the visitor can continue on their trip and will not need to isolate.

Travelers in Ecuador must abide by safety protocols including mandatory mask wearing, maintaining a social distance, and avoiding gatherings of more than 10 people.

Estonia

Photo by F-Focus by Mati Kose/Shutterstock

Effective February 2, the northern European country of Estonia has declared that those who have been vaccinated against COVID-19 can enter the country without having to submit to an otherwise mandatory 10-day quarantine and COVID-19 testing requirements. The Estonian government has said that vaccinated travelers must still adhere to any public health measures that are in place in Estonia.

Georgia

Photo by Shutterstock

As of February 1, 2021, any fully vaccinated traveler from any country is allowed to enter Georgia as long as they present documentation confirming their COVID-19 vaccination status (if the vaccine required two doses, proof of both doses must be provided).

Unvaccinated travelers arriving from Armenia, Azerbaijan, Bahrain, Belarus, the European Union, Israel, Kazakhstan, Norway, Northern Ireland, Qatar, Russia, Saudi Arabia, Switzerland, Turkey, Ukraine, United Arab Emirates, the United Kingdom, or the United States must present a negative COVID-19 PCR test result conducted within 72 hours prior to travel at the Georgian border. On their third day in Georgia, travelers must submit to a second PCR test.

Greece

Via the Associated Press: Greece on April 19 lifted quarantine restrictions for travelers from most European countries, as well as Israel and the United States as it prepares to reopen tourism services next month despite an ongoing emergency in pandemic-related hospital care.

Air travelers from those countries will no longer be subject to a seven-day quarantine requirement if they hold a vaccination certificate or negative PCR test issued within the previous 72 hours, the Greek Civil Aviation Authority said.

The countries made exempt are EU member states, the U.S., Britain, the United Arab Emirates, Serbia, Israel, and non-EU members Iceland, Liechtenstein, Norway, and Switzerland that are part of a European travel pact.

Those visitors will have to travel to Greece via the airports of Athens, Thessaloniki, Heraklion, Chania, Rhodes, Kos, Mykonos, Santorini and Corfu, and two border crossings.

Government spokeswoman Aristotelia Peloni described the new travel rules as a “pilot measure” as Greece reopens more of its economy, noting that tourists are also subject to domestic travel restrictions. Greece remains under partial lockdown after widespread restrictions were imposed in early November, but has struggled to contain an urban spike in infections that have kept intensive care facilities close to capacity.

Visit Greece has COVID-related advice and information for travelers.

Guatemala

Photo by Shutterstock

Effective February 24, anyone entering Guatemala must present either a COVID-19 vaccine certificate with vaccination completed at least two weeks prior to arrival, a negative COVID-19 test taken within 72 hours of arrival, or proof or having tested positive and recovered from COVID-19 within three months of arrival, according to the U.S. Embassy in Guatemala. Children under 10 are exempt.

Iceland

Photo by Shutterstock

Effective April 9, “everyone arriving to the country shall be tested at the borders as before, quarantine for five days and undergo a second test upon finishing,” the Icelandic government says. Vaccinated travelers don’t have to quarantine but must go to their place of stay and wait for the initial test results. Iceland also allows travelers who have been previously infected with COVID-19 to enter the country without quarantine and testing.

Everyone needs to preregister before visiting the country.

Israel

The Israel Ministry of Tourism and the country’s Ministry of Health say that the country will begin welcoming vaccinated travelers back starting May 23. Full details of the guidelines are expected in due course, but the program will see a select number of tour groups allowed to visit at first. The number of groups will increase based on the success of the program. Individual travelers will likely be allowed in July. All visitors will still be required to undergo a PCR test before flying to the country, as well as a serological test to prove their vaccination upon arrival at Ben Gurion Airport.

“Sixty percent of Israel’s population has been vaccinated and with the United States and Israel using the same vaccines, we are hopeful that by summer we can open our doors wide and welcome every visitor to Israel who would like to come,” said Eyal Carlin, Israel’s tourism commissioner for North America.

Montenegro

Photo by Tatiana Zinchenko / Shutterstock

Montenegro is allowing in vaccinated visitors from any country, including the United States. Travelers must present either a negative PCR test from the previous 72 hours or proof that they received the second dose of a vaccine more than seven days before their arrival. The CDC still currently classes Montenegro as a level four (“do not travel”) country. The country’s government declared that there were 6,446 active cases of COVID as of April 1.

Nepal

Nepal is allowing in vaccinated travelers. All arrivals must show either a negative PCR result taken 72 hours before boarding or “a document showing complete vaccination against COVID-19.” They’ll also need either a visa or recommendation letter from the department of tourism, proof of travel insurance, and a barcode obtained via an online application. Nepal's tourism board has a document outlining the latest protocol.

Poland

Photo by Tomasz Guzowski/Shutterstock

The only travelers currently allowed to enter Poland are Polish citizens and residents and their family members, diplomats and their families, essential workers, students, and EU citizens and residents. That doesn’t change for the vaccinated. Being vaccinated means the above travelers can bypass an otherwise mandatory 10-day quarantine. They can also bypass the quarantine by providing a negative COVID-19 PCR test result procured within 48 hours of departure to Poland.

Seychelles

Photo by Shutterstock

In a March 29 advisory, the island nation of Seychelles announced that it’s welcoming all visitors regardless of vaccination status effective immediately, as long as they have a negative PCR test result from within 72 hours of travel. There’s no quarantine requirement, but they must have travel insurance and need to stay at licensed establishments or liveaboards. Visitors who have been to South Africa in the previous 14 days are excluded.

Slovenia

Photo by Shutterstock

The central European country of Slovenia had a long list of European countries on its so-called red list, or list of countries with an unstable epidemiological situation, in March. The “red list” countries currently do not include the United States (the U.S. is on the list of “third countries,” which generally cannot enter the country).

Those who enter Slovenia from a “red list” country must quarantine for 10 days, unless they provide evidence of a negative COVID-19 PCR test procured within 48 hours of departure or a negative COVID-19 rapid antigen test taken no more than 24 hours before departure.

Another way to bypass the quarantine is providing proof of a COVID-19 vaccination. (You won’t be allowed entry until at least 7 days after having the second dose of the Pfizer-BioNTech vaccine administered, at least 14 days after the second dose of the Moderna vaccine, or 21 days after the AstraZeneca vaccine.)

This story was originally published on March 8, 2021, and was updated on April 2, 13, 14, and 19, 2021, to include current information. Original Page here.