Προσαρμοστικότητα

Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου αρκετά προσαρμοστικό. Τόσο προσαρμοστικό που πολλές φορές έφτανε σε υπερβολικά σημεία. Δηλαδή ας πούμε, προσαρμόζομαι εύκολα στο περιβάλλον που ζω. Αυτό με έκανε να νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Μέχρι που έφτασα να θέλω συνέχεια να αλλάζω τόπο διαμονής, ώστε να υποβάλλω τον εαυτό μου ξανά στη διαδικασία προσαρμογής, γιατί αυτό με...έφτιαχνε!

Άλλες φορές πιάνω τον εαυτό μου να "προσαρμόζεται" εύκολα στις απόψεις του συνομιλητή μου. Δηλαδή μπορεί να έχω μία άποψη για ένα θέμα, και ισχυρή θα έλεγα, αλλά όταν ο άλλος αρχίσει να εξηγεί την δική του, θα μπω τόσο εύκολα στη θέση του, που ίσως και να υιοθετήσω εν τέλει την δική του άποψη! Φυσικά αυτό είναι και χαρακτηριστικό των Διδύμων, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.

Όπως και να' χει, όπως έλεγα και πριν, θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά προσαρμοστικό.

Μέχρι προσφάτως δηλαδή, που το σώμα μου ξεκίνησε να πηγαίνει κόντρα σ' αυτό το χαρακτηριστικό μου. Το τελευταίο έτος ήταν και είναι ιδιαιτέρως δύσκολο για όλους μας λόγω του κορωνοϊού με όλες τις ανατροπές που φέρνει. Εγώ όντας γενικότερα άτομο που γυμνάζεται, προσέχω σε γενικές γραμμές τι τρώω και είμαι υπέρμαχος του ευ ζην, με είδα να μεταμορφώνομαι αυτή τη χρονιά σε όλα όσα απέφευγα τόσον καιρό. Δηλαδή να γυμνάζομαι ελάχιστα, και να τρώω ό,τι ανθυγιεινό υπάρχει εκεί έξω. Θα μου πείτε, ο κορωνοϊός δεν είναι δικαιολογία, ωστόσο ως ένα βαθμό σίγουρα με επηρέασε.

Ως εκ τούτου, έκανα κάποιες γενικές αναλύσεις αίματος πρόσφατα για να ανακαλύψω ότι αυτός ο χρόνος ατασθαλιών είχε αρνητική επίδραση στον οργανισμό μου. Ίσως για πρώτη φορά.

Και έτσι, πήρα τα ηνία. Ξεκίνησα ξανά να γυμνάζομαι, και επισκέφτηκα έναν διατροφολόγο. Εδώ και μια εβδομάδα φυσικά, είναι ακόμα νωρίς.

Και βλέπω τα πρώτα σημάδια της δύσκολης προσαρμογής από τον οργανισμό μου, που θεωρώ ότι περνάει ένα σοκ αυτή τη στιγμή. Δηλαδή, η μεγαλύτερη πρόσληψη νερού, η πιο υγιεινή ποικιλία τροφών, η πιο οργανωμένη σε χρονοδιάγραμμα πρόσληψη τροφής, και η εκγύμναση, βρήκαν τον οργανισμό μου λίγο απροετοίμαστο.

Το στομάχι μου και τα έντερα αδυνατούν να διαχειριστούν αυτές τις αλλαγές εύκολα. Το λίπος νομίζω γραπώνεται πεισματικά απέναντι σ' αυτές τις αλλαγές και η ενέργεια μου έχει δικιά της άποψη! Θα μου πείτε πάλι, μια βδομάδα είναι που το ξεκίνησες! Υπομονή!

Αλλά, εγώ είμαι ο προσαρμοστικός! Μήπως πια δεν είμαι; Μήπως η προσαρμοστικότητα να αλλάζει μετά από κάποια ηλικία; Μήπως η προσαρμοστικότητα του μυαλού, των απόψεων, της διάθεσης να μην σχετίζεται άμεσα με αυτή του σώματος/οργανισμού μας;

Νιώθω ότι πατώ σε αχαρτογράφητες περιοχές προσαρμοστικότητας. Υποθέτω πρέπει εκ νέου να προσαρμοστώ στις νέες ταχύτητες της προσαρμοστικότητας που βιώνω.

Θα συνεχίσω όμως πεισματικά σ' αυτόν τον νέο τρόπο ζωής όσο και αν διαμαρτύρονται οι κακές συνήθειες που ακόμα τα κατάλοιπα τους λεηλατούν το κορμί μου! Γι' αυτό άλλωστε δεν πρέπει να μαχόμαστε; Για την υγεία; Την βελτίωση του εαυτού μας; Το ευ ζην;

Θα επανέλθω με νεότερα!