Έχω κλείσει αισίως τα 39 έτη ζωής σ' αυτό τον περιστρεφόμενο πλανήτη, και καθώς περνούν τα χρόνια όλο και μαθαίνω περισσότερα πράγματα. Ωστόσο μέχρι πρόσφατα, ποτέ πραγματικά δεν ένιωθα την πραγματική μου ηλικία, ειδικά στην δουλειά, γιατί συνήθως υπήρχαν και μεγαλύτερα άτομα από εμένα, έτσι ήμουν πάντα ο πιο νέος από κάποιον.
Στην τρέχουσα δουλειά που είμαι εδώ και λίγους μήνες, βιώνω κάτι πρωτοφανές για μένα. Σε μια μεσαίου μεγέθους εταιρία, είμαι ο μεγαλύτερος σε ηλικία!
Εδώ είναι που συνειδητοποιώ πλέον ότι μεγαλώνω, ότι ναι οι 25ρηδες απέχουν σχεδόν 15 χρόνια από εμένα, ότι ναι υπάρχει μια ηλικιακή διαφορά. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που δεν κολλώ στις ηλικίες και αριθμούς. Πάντα έλεγα ότι η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου παίζει ρόλο. Αλλά άρχισα να το αμφισβητώ αυτό. Δηλαδή παίζει ρόλο και η ηλικία, χωρίς να είναι φυσικά κάτι απόλυτο.
Διαπιστώνω σ' αυτή μου τη δουλειά, ότι ναι υπάρχει διαφορά κοινής λογικής, πείρας και εμπειρίας και σεβασμού κάποτε. Αυτό μου δίνει μια μικρή χαρά γιατί αναγνωρίζω στον εαυτό μου την πορεία που έκανα και τι αποκόμισα από αυτήν. Πού ήμουν, και πού έφτασα. Όχι τόσο από τη βαθμίδα θέσης, αλλά των πραγμάτων και ικανοτήτων που απέκτησα.
Και εδώ έγκειται και η πρόκληση τώρα. Να βρεθεί το σημείο σύγκλισης, επαγγελματικά μιλώντας πάντα, μεταξύ των ατόμων με τη διαφορά ηλικίας, ώστε να υπάρχει σωστή συνεργασία, συνεννόηση και επίτευξη στόχων.
Πράγματα που μέχρι τώρα θεωρούσα αυτονόητα, πλέον πρέπει να τα "διδάξω" στους μικρότερους, ή να τους δασκαλέψω αν θέλετε, αλλά μ' έναν πιο πλάγιο τρόπο ώστε να τηρούνται οι εταιρικές πολιτικές ισορροπίες.
Όπως είπε κάποτε και η Κατακουζήνα: "Πολύ φοβούμαι ότι η επαφή μεταξύ εσένα και της νεολαίας θα είναι ολέθρια!"
Θα σας ενημερώσω ξανά για το πώς θα πάει αυτή η συνεργασία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου